verb ne demek Türkçe anlamı

i., gram. fiil. active verb etken fiil. auxiliary verb yardımcı fiil. complex verb katışık fiil. compound verb bileşik fiil. impersonal verb şahıssız fiil. intransitive verb geçişsiz fiil. neuter verb geçişsiz fiil. passive verb edilgen fiil. reciprocal verb işteşlik fiili. reflexive verb dönüşlü fiil. transitive verb geçişli fiil.

s. söze ait; sözlü, şifahi; kelimesi kelimesine, aynen, harfiyen; gram. fiile ait, fiil kabilinden. verbal contract sözlü anlaşma, şifahi kontrat. verbal distinction kelime farkı. verbal note pol şifahi takrir, nota. verbal noun mastar ismi, isimfiil. verbal translation harfi harfine tercüme; sözlü çeviri. verbally z. ağızdan, şifahen.

i. söz; anlatım; boş laf; laf kalabalığı. verbalist i. kelimelere önem veren kimse; laf ebesi.

f. sözle ifade etmek; açıklamak; fiil şekline koymak.

z., s. kelimesi kelimesine, aynen harfi harfine; s. kelimesi kelimesine yapılmış, tam.

Lat. tam, harfi harfine, kelimesi kelimesine.

i. mineçiçeği, bot. Verbena.

i. laf kalabalığı; şişirme.

f., psik. arka arkaya manasız kelimeler sıralamak, kelime salatası yapmak.

s. gereksiz sözlerle dolu. verbosely z. şişirerek. verboseness, verbosity i. söz çokluğu, laf kalabalığı.

s., Al. yasak.

Lat. Akıllıya bir söz yeter, Arife tarif gerekmez. kıs. verbum sap.